LAOS 2

na een goed afscheid van alicia en elise in nachtelijk bangkok, neem ik de volgende dag de trein naar chiang mai. als een kind op schoolreisje hang ik met een big smile uit het raam :-) we rijden door hele wijken rondom de rails gebouwd: er hangt was te drogen, er worden biertjes gedronken en kinderen spelen met elkaar. we hebben de laatste wagon van de trein dus met haren wapperend in de wind hang ik naar buiten en zie de zon ondergaan onder de intens groene rijstvelden.. ik ben helemaal in m'n element in de trein: met een gelukzalig gevoel "klets" ik met mijn vriendelijke medereizigers en kijk om me heen, snuif de geuren op die bij de gezellige stations binnenkomen door de open ramen. wanneer de uiterst vriendelijke "provodnik" de bedden komt opmaken (wat een verschil met rusland!) klim ik m'n lekkere bedje in en geniet van het schommelen van de trein..

met de bus (via chiang rai) ben ik weer op dezelfde plek als 3weken geleden: de thai-lao grens over de mekong. deze keer wil ik met de bus naar luang prabang, waar ik met jeroen (waarmee ik in phun chhuk, cambodja heb samengewerkt) heb afgesproken. wanneer ik verneem dat de bus er meer dan 12uur over zal doen (door de bergen!) is de keuze voor de (als gevaarlijk bekendstaande, vooral nu in het droge seizoen) speedboat, gemakkelijk gemaakt. jeee! ik zie gewoon voor een 2e x hetzelfde stuk mekong!! (waar we toen 2dagen over deden, doet deze boot er 6uur over!) het is een geweldige tocht: opgevouwen in de kleine ruimte, wind in de haren en adrenaline in het bloed :-) de draaikolken komen in deze kleine boot, hoog op het water, wel erg dichtbij: we schieten er overheen, net als over de "golven" die de stroomversnellingen veroorzaken. ook nu weer vrouwen op zoek naar goud: in rieten manden zeven ze het fijne mekongzand. af en toe maken we halt: om te tanken (bij drijvende "tankstations"), te eten of te plassen: het zand op de wal voelt warm en zo zacht onder m'n voeten. ook de andere boten zijn volgepakt met mensen en vracht. babies gewikkeld in doeken krijgen de borst.

het is fijn weer terug te zijn in het mooie luang prabang. met 1 van de mijn medereizigers eet ik in de gezellige hoofdstraat en dan zie ik daar ineens jeroen! we kletsen gezellig bij met een cocktailtje bij een leuke bar op straat. het leven is goed! :-) de volgende ochtend spreken we af bij mijn favoriete bakkerij met een stapel reisgidsen. we ontbijten, drinken een kop koffie en maken plannen voor de komende weken, onze laatste weken :-( en het plan voor vandaag= beetje rondwandelen in de stad. maar het leuke aan reizen zijn de toevallige gebeurtenissen die op je pad komen. ik kan daar heel erg van genieten. jeroen komt 2engelsen tegen uit vietnam: we gaan met hen mee naar een waterval 30km vanaf luang. een geweldige dag met zoveel gelukzaligheid in mij: het water is belachelijk "centerparks-turkooise" en heeft heel veel verschillende plateaus. we klimmen helemaal omhoog om bij het hoogste punt te komen. we gaan zwemmen in het hoogste plateau: het water is heerlijk fris en ik kijk voorzichtig over het randje. het uitzicht is meesterlijk: ik kijk heel veel meters onder me (niet op de foto te zien helaas) wow wat een gave plek!! het geeft een heel sterk gevoel, niet met de stroom naar beneden gesleurd te worden maar er met eigen armen voor te zorgen boven te blijven :-) wat een geweldige dag!!

de volgende ochtend stappen jeroen en ik op een klein, in prachtige kleuren geverft bootje richting nong khiaw. we varen de rivier "nam ou" omhoog en zien zoveel prachtigs: mensen die op de rotsen "leven": jongens met duikbril en harpoen die aan het vissen zijn in de stroom, vrouwen op zoek naar waterplanten (een plaatselijke specialiteit), kleine jongetjes roeien tegen de stroom in, vrouwen maken vuurtjes

de bestuurder kent de rivier heel goed: hij weet precies waar de stenen zijn (veel!), de stroomversnellingen en waar het ondiep is, hij leidt de boot er keurig omheen. af en toe geholpen door zijn "bijrijder" die afzet tegen de kant met een lange bamboestok. ik zou wel op 1 van de eilandjes in de rivier willen gaan liggen en opgaan in niets dan natuur om me heen :-)

wanneer we nong khaiw naderen zie ik een hoge betonnen (door de chinezen gebouwde) brug die ik vind misstaan in het landschap. wanneer we wat langer in dit gezellige dorpje zijn, zie ik juist de charme (naast de noodzaak uiteraard) van de brug: hoe hij gebruikt wordt door de plaatselijke jeugd om te flaneren, onder te voetballen en waar vandaan ik de boten zie aanmeren.

de volgende dag reizen we door naar een nog kleiner dorpje, alleen per boot bereikbaar: muang ngoi. ik heb een geweldig hutje direct aan de rivier. wanneer de zon ondergaat achter de bergen, halen jongetjes de eendenkuikentjes "binnen": rennen er achteraan en stoppen ze in rieten manden. jeroen en ik plannen een 3daagse trekking de bergen in, om te wandelen, slapen bij de verschillende etnische minderheden die hier wonen en te kayakken. helaas wordt jeroen 's nachts ziek (dezelfde lao-bacterie?) en moeten we de tocht cancellen. dit geeft mij een hele dag van opgaan in het lome ritme van dit dorpje. ik zou wel een hele week kunnen blijven kijken naar het "haventje": de bootjes die aankomen en weer weggaan, de vrouwen die de was doen in de rivier, de mannen die aan hun boot klussen, de meisjes die spelen in de autobinnenbanden, de hondjes die er tussendoor lopen.. het dorpje zelf is 1straat met wat open winkeltjes en rondlopende kippen. 's avonds eten we bij kaarslicht samen met andere reizigers.

in tegenstelling tot 3weken geleden is het heel erg heiig in het noorden van laos. dit komt door de bossen die door de boeren worden verbrand (om de aarde weer vruchtbaar te maken) grote stukken as vallen uit de lucht. vooral 's nachts zien de hoge brandende bomen er onheilspellend uit en de neervallende (?) en verbrande bomen maken een naar geluid. wanneer we de volgende dag het bootje terugnemen beginnen de laotiaanse mannen ineens te schreeuwen: een grote slang zwemt de rivier over! (vanmorgen hoorde ik al een verhaal van een dikke cobra die gesignaleerd was in de buurt van een grot en geen van de laotianen meer in de buurt durfte te komen, iew dat maakt het voor mij nog enger..) met z'n 24en in een "localbus" (=pickup met banken en dak erboven), kippen achterop, rijden we terug naar luang prabang, waar we onze plannen bijstellen. 'de vlakte der kruiken' (klinkt zo mooi vind ik ;-)) besluiten we over te slaan (zou 2x 10(dus 12)uur bus betekenen. we gaan door naar vientiane de volgende dag. deze keer heb ik voorzorgsmaatregelen genomen: een minibus met een plek naast de chaffeur :-) en kan ik echt genieten van de prachtige rit door de bergen, langs kleine dorpjes met naakte kinderen, vrouwen dragen stapels brandhout op de rug, mannen met geweren en jongetjes met katapult op jacht, een baby in een metalen bak>in bad, kleine zwarte varkentjes snuffelen eromheen.. de afgebrande bergen zijn prachtig rood en jonge bananenboompjes groeien alweer. wederom een stop in vang vieng (geen bus verder), we genieten van het prachtige uitzicht en de luxe die dit partydorp te bieden hebben: neee niet dronken tubben of acid voor mij, maar loungeplekken op palen met filmpjes op groot scherm. ik lig op m'n rug met cocktail en kijk naar de zwarte lucht en banaantjes aan de bomen :-) (want de film die we uitgezocht hebben is sssslecht: "i am legend" :-S)

in vientiane eten we mekongfish aan de mekong, boven thailand zien we het bliksemen en vluchten een fijn internetcafe in om te bellen met lieve lieve mensen thuis! we maken mooie plannen voor over 10dagen :-) heerlijk om jullie te spreken!

het plan voor nu: vanavond neem ik de sleeperbus naar pakse, jeroen volgt met het vliegtuig de volgende ochtend. bolavenplateau en -hopenlijk- nog 'n glimp van de 4000islands. dan nog paar dagen thais strand en woensdag 1 april terug naar bangkok :-S

..tsja dan zit het erop. ik merk dat ik deze laatste 3weken alles heel intens beleef, misschien omdat het de laatste weken van mijn meer dan geweldige reis zijn?

foto's: http://picasaweb.google.com/annemiekhoortgraagvanje

liefs!

Annemiek