Polen & Oekraïne

..en dan zijn we ineens onderweg! na een warm afscheid op het station van Nijmegen, reizen we per nachttrein via Warschau naar Krakow, Polen. aankomen in Krakow, voelt een beetje als thuiskomen. we wandelen de stad in, die vol is van de zomer: mooie vrouwen in jurkjes en bloten benen, volle terrassen, levende standbeelden en zwevende indiërs. onder het genot van een ice-kawa proberen we aan het idee te wennen dat we twee-en-een-halve maand vakantie hebben.

we gaan naar bekende plekken terug; de goede bakkerij en de gezellige straatjes, en ontdekken nieuwe plekken. het mangamuseum met zijn geweldige terras met superieur uitzicht vanaf ligbedden en de rivier die door de stad slingert. in de zomer is de oever van de wisla een plek van ontspanning voor de krakowianen. de gastvrije Richard en Ewa nemen ons mee naar de hipste, nieuwe restaurantjes. we drinken cocktails in clubs op koele binnenplaatsen en eten de heerlijkste gerechten. we maken mooie herinneringen waar we later op de reis naar zullen smachten. we leven het goede leven van een toerist.

we bezoeken auschwitz - birkenau. de weg ernaartoe voert ons door weelderige heuvels, langs fruitbomen en aangeharkte tuinen. het is een bizar contrast met (een van de vele) doodsfabrieken van de nazi´s. het is ongelooflijk te zien hoe groots en nauwkeurig deze complexen zijn opgezet. zoveel over gezien, gehoord en gelezen. het is raar nu op deze plaats van delict te staan, als een filmdecor. veel is abrupt afgebroken door de duitsers om bewijsmateriaal te vernietigen. de resten van de opgeblaxen gaskamers in birkenau liggen er nog precies zo, als stille getuigen. we zijn erg onder de indruk.
´s avonds vieren we het leven. ter ere van Ewa haar verjaardag gaan we eten bij een nieuw hip vegetarisch restaurant.

op donderdagavond reizen we door naar L´viv, net over de grens in Oekraine. ´s nachts worden we gewekt voor de vlotte douaneprocedure aan beide kanten van de grens. de aankomst ´s ochtends om 6uur op het prachtige station doet me denken aan Rusland en andere voormalige sovjetlanden. het plein is vol taxichaffeurs zittend op hun lada wachtend op een klant. ze doen er echter geen moeite voor, zoals de andere verkopers in de oekraine (hoe anders gaat dit zijn in een paar weken) we crossen rond in de stille stad, de kuilen in de slechte wegen ontwijkend. L´viv een prachtige stad waar we beide in de dagen dat we er rondslenteren, verliefd op worden. de statige straten met prachtige jugendstilpanden en hoge bomen, de gezellige parken. na iedere bocht weer een verrassing: de prachtige met barok versierde huizen. alsof we in Parijs rondwandelen, alleen dan met lada´s, rijdende tankwagens die kvas (broodbier) per glas verkopen. en een schrift wat Dieter aan het ontcijferen is. af en toe overhoort hij mij. ¨wat staat hier? нотаріус ¨

in de oekraine zijn de kortjes korter en de hakken hoger. de vrouwen gaan gekleed alsof ze naar een gala gaan, alleen dan een beetje bloot. altijd prachtig gekleed, gekapt en opgemaakt. de mannen zien eruit alsof we ze naar de camping gaan: korte broek, slippers. L´viv is een zeer interessante stad, met een boeiende geschiedenis. je merkt dat de stad, en het hele land, in ontwikkeling is. ik heb het vermoeden dat het in 5 jaar nog veel verder gemoderniseerd zal zijn. ik hoop dat het zijn charme zal houden, en Oekraine niet ten onder gaat aan de invloed van Rusland. en het prachtige -soms wat vervallen- straatbeeld gladgstreken zal zijn als een eftelingpark.

op zaterdagavond gaan we naar de opera: ´Bal Maskarad´. 2,5 uur italiaans gezang, prachtige decors en dramatische ontwikkelingen van de 15e eeuwse karakters . gelukkig hebben we een programmaboekje waar we de intriges kunnen volgen van Riccardo, Amelia en Renato.

op zondagmiddag bezoeken we de mis in de Armeense kerk. de inmense kerk doet me denken aan een enorme taart; vol pastelkleuren, goude versiersels en engeltjes. de streng gelovigen Oekrainers staan tot op straat; hooggehakt zoals altijd, oude omaatjes en kleine meisjes in sneeuwwitte kanten jurkjes strooien bloemblaadjes. in de kerk is een groep mensen die grote vaandels dragen met religieuze symbolen. de mensen in de kerk en daarbuiten hebben een bloemenkrans in de handen.

in L´viv besturen stoere vrouwen de tram. van hun hokje hebben ze een privékantoortje gemaakt met een vrolijk gordijn achter hen, plastik bloemen naast hen. ze dragen een dunne bloemetjesjurk, het is warm in de controlekamer. af en toe stappen ze uit om de wissel te veranderen.
we bezoeken de Lychakiv begraafplaats. een prachtige honderden jaren oude plek van 42 hactare op een heuvel, vol groen en kronkelende paadjes. de (sommige zeer oude) graven zijn prachtig: statig en pompeus. de modernere graven hebben vaak een gegraveerde foto van de overledene, de oudere een oude verbleekte zwart-wit foto. vrouwen vegen met een borsteltje de graven van hun geliefden schoon.

´s avonds stappen we op de trein naar Odessa. de sprookjesachtige stad aan de zwarte zee. we beleven een privé-oriëntexpress ervaring. in onze 2-persoonscoupe met koffie geserveerd in nationale spoorwegbekers, rijden we door de gouden heuvels van de graanschuur van Europa. we worden wakker in eenzelfde landschap van het geklopt van de vriendelijke provodnika die een wasgebaar maakt en ons nogmaals kawa en chai aanbied.

we vinden een appartementje midden in het prachtige centrum van odesa, om de hoek bij de beroemde Potemkin-stairs. we wandelen over de boulevard, door de vele parkjes en winkelstraten.
´s avonds koken we ons eigen potje en kijken we ´Battleship Potemkin´ met een glas oekrainse wodka. de haven ziet er niet meer zo uit als in 1925. de zeilboten hebben plaatsgemaakt voor grote containerschepen.

Odesa heeft veel verschillende gezichten: het toeristische centrum met de dure merkboetieken en champagnebars, maar daarnaast prachtige oude gebouwen en huizen, veelal vervallen of in opbouw. er zijn verschillende parkjes waar de oekrainers samen komen om te schaken, ijsjes te eten, te flirten of de kindjes te laten spelen in de vele mooie speelplekken. er zijn veel vakantievierende russen in odesa.
 
we nemen tram 5 naar de kust. we wiebelen in de volle krakende tram langs oude vervallen sanatoria, brede lanen met bomen en op het laatste stuk chineze stijl flatgebouwen. bij de eindhalte komen we terecht in een soort chersonissos / las vegas / efteling / kermis, in vervallen sovjetstijl. er zijn hippe ibizaclubs, wit en modern met dj en privé massagehokjes. ernaast verkopen vrouwen gedroogde vis. we lopen een stuk naar het zuiden en vergapen ons aan alles om ons heen. schiettenten, themarestaurants, stripclubs, speeltoestellen waar de kinderen spelen en de mannen zich opdrukken. aan het begin van de avond neemt Dieter een duik in het warme zwarte zee water tussen de oekrainers en russen.

de volgende morgen hebben we met Vladlan van UKR-ferry afgesproken. in enthousiast telegram engels vertelt hij over de problemen die het vrachtschip die ons morgen naar Georgië zou brengen, heeft. iets met tankers, schroeven, langzaam varen en passagiërs die ergens op de zwarte zee op de boot vastzitten. de ingeschatte vertrekdatum is nu al anderhalve dag later dan gepland.

met pijn in ons hart maken we de beslissing de ferry, en dus georgië, tijdens onze reis te laten schieten. het romantische beeld van dagen op een groot vrachtschip, vol wodca drinkende vrachtwagenschaffeurs, 3 oekrainse maaltijden per dag en verder helemaal niets, afgesloten van de buitenwereld, had zich al een tijd in mijn hoofd genesteld. ik keek er erg naar uit, maar het voelt goed om verstandig te zijn. en het is toch een ontspannender idee als je ronddobberd op een zee, dat je daar de tijd voor hebt. maar ik beloof Vladlan terug te keren en samen met Dieter de loveboat te nemen naar het door ons zo naar uitgekeken Georgië.

we besluiten de volgende dag naar Kiev te reizen. een geweldige, inmens grote stad op 7 heuvels aan rivier de Dnjepr. in de 8 uur durende treinreis er naar toe doet het landschap mij steeds meer aan Rusland denken. de gekleurde huisjes, mais en graan. naast de stationnetjes staan vrouwelijke spoorwegmedewerksters in keurige rok en blouse met een gele vlag te zwaaien.

Kiev is een hippe grootse stad. de (tot 100 meter diepte! - kon ook gebruikt worden als schuilkelder) metro brengt ons naar alle plekken die we moeten zien. in de metrostations hangen patriotische plakkaten van strijdbare en hulpvaardige soldaten. de stad heeft veel gezellige plekken, rondom fonteinen drinken mensen koffie en bier. ons hostel ligt om de hoek van het Independence Square, het Times Square van Kiev. indrukwekkend! in het weekend is de 2x vierbaansweg door de stad autovrij; mensen flaneren over het brede asfalt. het is een kleurrijk geheel van wandelende zebra's en mickey mousen waarmee mensen op de foto kunnen.

de wijdse stad telt ongelooflijk veel orthordoxen kerken in prachtige kleuren met daarboven gouden koepels. we vergapen ons aan het al de schoonheid. de sprookjesactige sint-sofiakathedraal is geinspireerd op de hagia sophia in istanbul. van binnen zijn eeuwenoude fresco´s te zien. boven de stad staat een groots monument van de onafhankelijkheid van de Oekraine. eronder zijn wat kermisattracties opgesteld. als je 2 minuten aan een stang kan blijven hangen, win je (omgerekend) 10euro. meisjes gillen in de gamelle toestellen die hen de lucht in zwiert.

zondagavond vliegen we via Kazachstan, waar we enkele dagen in Almaty zullen verblijven, naar Dushanbe, Tadjikistan waar we mijn vader zullen treffen voor een ander avontuur: de Pamir Highway. ik kijk er naar uit!

ik hoop dat het goed gaat met jullie allemaal. alle Nijmegenaren hele toffe 4-daagsefeesten gewenst!

liefs vanuit Kiev!