cambodia2 (3weken vrijwilligerswerk in phun chhuk)

..op veler verzoek hierbij alvast een preview van de -waarschijnlijk veel uitgebreidere, euforische- blog over 2weken:

samen met anne-loes (alias louise) en jeroen (alias jerome) ben ik (alias anna) maandagochtend vroeg in de tuk-tuk gestapt met een klein lief poesje, stevig in een doek gewikkeld, op mijn borst (dat ik de dag daarvoor "cadeau" had gehad van louise :-)) richting phun chhuk: ons huis voor de komende 3weken. onderweg doen we boodschappen op de markt en zwaaien heel wat af naar alle kinderen langs de weg die enthousiast "hello!" roepen en naar ons zwaaien.

we werken voor de organisatie cambodia-dutch: afgelopen jaar opgericht nadat jan in siem reap een guesthouse heeft opgezet met een locale khmer-familie en zich de armoede op het platteland aantrok. hij heeft hier een schooltje opgezet en hier in het begin zelf les gegeven en in de commune gewoont. deze probeert hij nu te ondersteunen door de kinderen engels les te geven en een medisch centrum op te zetten. de bevolking leeft ver onder de armoede grens: de kinderstefte is hoog, net zoals vrouwen die sterven in het kraambed, alcoholisme en suicide. wanneer 1 van de ouders overlijdt, loopt de ander vaak weg waardoor de kinderen vaak op zichzelf aangewezen zijn. we brengen eten langs bij kinderen die nu bij oma wonen omdat hun moeder overleden is en vader weg. omdat ze zelf nog te jong zijn om eten te zoeken (zoals gebruikelijk in cambodja: slangen, vissen, kikkers, spinnen) ondersteunt jan hen tijdelijk met voedsel en de aanleg van een waterpomp (nu drinken de kinderen uit de sloot waardoor zij allerlei ziektes hadden)  

louise, jerome en ik wonen in huis met loam en lea: 2 weeskinderen die onder de hoede van jan zijn genomen, een lieve mamahond en haar kleintjes en 2 katjes. in het huis, dat gebouwd is door de organisatie en enkele dorpsbewoners, en geheel van materialen uit de omgeving bestaat: bamboe, riet en hout, is een grote gezamenlijke ruimte/keuken met hangmatjes en een fijn uitzicht op de rijstvelden achter ons huis, het veld waar de jongens uit het dorp komen volleyballen, de koeien doorheen lopen en de mooie zonsondergang-iedere dag weer. omdat onze pomp tijdelijk buiten gebruik is, halen we water uit de put bij de buren. dit gebruiken we om te koken, thee te zetten, af te wassen, het toilet door te spoelen, planten water te geven en te douchen: met schepje over ons heen te gooien.

iedere minuut is een kodak-moment: het jongetje met de van plasticzakken gemaakte vlieger, loam die gember in de vijzel stampt om een cremetje voor haar huid mee te maken (waar je waarschijnlijk "wit" van wordt :-S), de vrouwen bij de waterput die zich aan het wassen zijn, het stoffige meisje op blote voetjes die heel serieus het krijtje van me aanpakt en vol concentratie een woord op het bord schrijft, loam die bij kaarslicht de varkens eten geeft, louise 's avonds lezend in de hangmat met hoofdlamp op en katje op haar borst..

we geven 3 lessen engels per dag aan kinderen in de leeftijd van 3 tot 17jaar. we ondersteunen hierbij de drie gemotiveerde leraren: won, cheng en lou, opgeleid door jan en de andere vrijwilligers die ons voor zijn gegaan. 's ochtends komen ze naar ons huis en bereiden de lessen voor met hen. dan komt vooral neer op meer individueel/in groepjes werken ipv het klassikaal opdreunen van woorden (omdat we merken dat 99% van de leerlingen een verkeerde uitspraak heeft) en oefeningen bedenken waardoor de aandacht van de leerlingen erbij blijft (soms zijn er 40/50 leerlingen en de leeftijden -en dus niveau's- verschillen enorm: meisje van 6 komt naar de les met haar 3jarig zusje op de heup) en bijles/feedback geven aan de (aankomend) leraren.

na 3dagen was ik mijn nieuwe "robinson leven" gewend: het dagelijks ritme van water halen, hout zoeken, vuurtje maken, afval verbranden, de koeien weg houden van onze bananenbomen, koken op vuur, geen elektrisch licht en stromend water maakt mij heerlijk rustig en tevreden. ik geniet van het lome ritme van het leven in het dorp.

het lesgeven is een feest: de kinderen -stoffige lijfjes, snottebellen, kapotte kleding en vaak blootsvoets- zijn heel gemotiveerd om iets nieuws te leren. we oefenen verschillende lichaamselen: arm, leg, lips. de kinderen doen ons na en roepen in koor de woorden. de klaslokalen zijn kaal en regelmatig hangen er mensen uit het dorp nieuwsgierig in de vensters te kijken en vliegen vogeltjes binnen.. aan het einde van de les gaan we buiten bij de pomp tanden poetsen en handen wassen. de meeste van hen zijn dit thuis niet gewend. daarna zingen de kinderen "in the jungle" iedere keer geven de harde, schelle, zo vrolijke kinderstemmetjes me weer kippevel :-) wat een mooie momenten

 's avonds geef ik les aan oudere kinderen: 14 tot 17 jaar. omdat de nieuwe school nog niet af is (de opening is 10februari) wordt de les buiten onder de boom gegeven. de lamp wordt over een tak gegooid en de accu geeft genoeg licht om heeel veel muggen aan te trekken :-) deze jongeren moeten behoorlijk gestimuleerd worden, ze zijn -net zoals alle jongeren van deze leeftijd- meer bezig met giechelen en stoer doen. door ze op een positieve, enthousiaste, informele manier te benaderen: met humor, maar wel strak, proberen jerome en ik ze meer te motiveren zelf na te denken ipv de leraar na te praten zoals ze jammer genoeg gewend zijn. wanneer we 's avonds in het pikkedonker naar huis lopen, zoooveel sterren boven ons, ben ik heel erg gelukkig.

ik merk dat ik geniet van alles om me heen: het heerlijk rustige, eenvoudige leven, het lesgeven, de dieren, de gesprekken met louise en jerome en de geweldige omgeving (!). voor het eerst in maanden leef ik werkelijk in het NU en dat voelt goed! na 3dagen voelde ik me uitgerust: ik sta om 7uur op omdat ik zin heb in een nieuwe dag (!) en ga vroeg m'n lekkere bedje in. luisterend naar alle geluiden om me heen: de hondenconcerten, de krekels, de giechelende vriendinnen van loam..

over 2weken zit het er helaas alweer op.. dan ga ik met elise en alicia nieuwe plekken ontdekken in thailand en laos :-) maar nu nog even heeeel erg genieten van iedere minuut hier!

liefs!

Annemiek