cambodja

hoi hoi!

na het afscheid van m'n vader en liset ben ik naar cambodja gereist: hier voel ik me meteen thuis en weet dat ik zeker terug ga komen :-) ik ben een paar dagen in siem reap gebleven, een gezellig stadje waar ik even lekker tot rust ben gekomen met rondwandelen over de markt, slapen, lezen, yoga, veel lekkere sapjes drinken, gezellige etentjes (en wat ik niet opeet gaat in het plasticzakje van de straatjongetje naast m'n tafel :-)) en biertjes met andere reizigers en natuurlijk.. angkor wat! wow wat een pracht! overal waar ik kijk zie ik boedha's: op de vervallen muren als versiering, in stukken op de grond en de 4hoofdige boven poorten en tempels. sommige tempels zijn deels door de natuur overgenomen: bomen groeien door de muren heen, mos en zon heeft de muren doen verkleuren, ik vind het prachtig!

vanaf siem reap ga ik per boot naar battambang: een prachtige tocht van 9uur (ipv de geplande 5 :-)) over het tonle sap meer. we varen langs drijvende dorpjes: de winkels, de huizen, de tempel, de tuinen, het pompstation: alles drijft en is dus een soort tropisch venetie. de kinderen gaan met de boot naar school :-) we varen door waterplanten en langs eindeloos veel andere boten met vissers en hun gezin.

vanuit het gezellig drukke battambang ben ik de volgende dag doorgereist naar phnom penh: de hoofdstad van cambodja. de enigste echte stad van het land (ze zijn al aan de eerste flat bezig :-S) toen bleek dat karlien en julie op het strand in sihanoukville lagen ben ik hen de volgende dag gaan vergezellen. we hebben gezellig bijgekletst, een dagje met een boot naar een eiland en gesnorkeld en kerstmis gevierd: de hele avond gedanst op m'n blote voetjes :-) het is wel wrang om blij, zittend in onze lounchestoel, met een mojito in onze handen de eindeloze stroom van bedelaars en verkopers te zien: in het zand is een sleepspoor te zien van de mannen zonder benen die om 'n dollar vragen (cambodja is de trieste winnaar van het meeste aantal mijnen in het land. nog steeds liggen er) en ook hier verschrikkelijk veel vieze mannen met jonge cambodjaanse meiden en jongens. wat dubbel om samen uitbundig te dansen en mee te schreeuwen op "freedom!"  

terug in phnom penh heb ik jessica en haar reisgenootje voor 't laatst getroffen op kerstdag. samen hebben we de tuol sleng-gevangenis (S-21) bezocht. in deze door de fransen gebouwde school zijn duizenden cambodjanen door de rode khmer gemartelt voordat ze doorgevoerd werden naar de killing fields. de galg staat nog steeds op het "schoolplein" met de urnen eronder waarin de "verdachten" net voordat ze eindelijk dood waren, gereanimeerd werden, om het lijden te verlengen. het is zo bizar om op deze plek rond te lopen: ik loop door de klaslokalen waar het bed met de metalen staven nog staat. aan de muur hangt steeds een gruwelijke foto van de laatste "verdachte": het is onwerkelijk maar juist daarom weer zooo werkelijk dat ik hier op dezelfde grond sta, ik zie hetzelfde uitzicht, hetzelfde bed, dezelfde metalen staven die 30jaar geleden om de benen van nu overleden mensen zatten. ik loop door de kleine cellen waar niets veranderd is: de kettingen liggen er nog. er hangen zalen vol foto's van de slachtoffers: mannen, vrouwen en kleine kinderen kijken me recht in mijn ogen aan. ik zie zoveel gruwelijke foto's en er hangen schilderijen met de meest zieke martelpraktijken, gemaakt door een van de 7 (!) overleefden slachtoffers. ook hangen er persoonlijke verhalen en foto's van de daders in hun huidige leven.  (http://www.dccam.org karlien heeft ook een paar foto's op haar site staan) daarna gaan we naar de killing fields: een aantal jaren geleden is hier een prachtige pagode gebouwt: van binnen zijn glazen verdiepingen vol met doodshoofden. hier hebben we onze respect betuigd aan de miljoenen slachtoffers van de genocide van de rode khmer. we lopen tussen de massagraven door, zien botten, kledinglompen, een glazen beker met tanden. ik zie een prachtige boom. deze boom werd gebruikt om kinderen dood te slaan. ik kan maar niet begrijpen hoe ziek mensen kunnen zijn om zoveel gruwelijks te doen.  het spijt me dat ik geen vrolijkere blog heb, maar deze plekken hebben ongeloofelijk veel indruk op mij gemaakt. ik vind het ongeloofelijk dat de cambodjanen op straat zo positief en vrolijk zijn.. het is zo bewonderingswaardig dat dit land zich zo snel van totaal niets: de steden waren verwoest, een derde van de bevolking was vermoord, in zo een krachtig land heeft ontwikkeld!

deze laatste 2 dagen in phnom penh ben ik uiteraard nog naar de markt geweest :-) (wel eens opgevallen in hoeveel kleding van de h&m en andere merken 'made in cambodia' staat?), de vele vele koloniale gebouwen, winkeltjes met "patisserie" op de luifel, de mobiele brommer-restaurantjes waar ze stokbroodjes verkopen, maken de stad erg gezellig, ik geniet van het achter op de scooter door het verkeer zigzaggen, onderweg zie ik kindjes voorop de scooter staan in santa-outfit :-) (in cambodja is een "moto" zoals in veel andere aziatische landen een geweldige manier van je verplaatsen: achterop de turboscooter of motor door de stad. het onofficiele uniform van de motoboys is een baseballcape!) vandaag ben ik naar het royal palace geweest: wat 'n goud! omdat het zondag is, lopen er veel gezinnetjes rond: ik zie de zon ondergaan terwijl de oudjes voor het paleis aan 't bewegen op muziek zijn ;-) en gezinnen in het gras picknicken, kinderen rennen rond.

morgen vlieg ik naar bali, naar franneke en arnoud die ik bijna een jaar niet heb gezien! samen gaan we oud&nieuw vieren op de gili islands en een geweldige tijd hebben!!

ik wens jullie allemaal een hele gezellige oud&nieuw!!! en voor het nieuwe jaar heel veel liefde, lol, geluk, zon en gezelligheid gewenst!

kus!

Annemiek

foto's staan weer online: http://picasaweb.google.com/baboesjka.op.reis/Cambodia